„Dożywocie” [Wojciech Pszoniak udowodnił...]
Wojciech Pszoniak udowodnił, że Fredrowskie Dożywocie da się wskrzesić jako czytelne i aktualne przedstawienie. Lichwiarza Łatkę grali przed nim najwybitniejsi: Jan Królikowski, Wincenty Rapacki (ojciec), Ludwik Solski, Jacek Woszczerowicz, Tadeusz Łomnicki. Deformowali twarze makijażem, krogulczymi nosami, szpetnymi perukami. Pszoniak wniósł do roli Łatki niczym niezniekształconą sylwetkę i własne oblicze. Gra bohatera nieupozowanego, ze wszystkimi niedoskonałościami i wadami charakteru, bez karykaturalnej szarży. Prowadzi swą postać — i cały zespół aktorski jako reżyser — w sposób finezyjnie lekki, żebyśmy ani na chwilę nie zapomnieli, że mamy do czynienia z komedią. Znakomicie partnerują mu doskonale obsadzeni: Edyta Olszówka (Rózia), Gustaw Holoubek (Twardosz), Jan Kociniak (Filip), Artur Żmijewski (Birbancki), Olgierd Łukaszewicz (Orgon), Krzysztof Globisz (Doktor), którzy jędrnej rymowanej staropolszczyźnie Fredry nadali potoczystość współczesnego języka. Zasłużony sukces!
